Nisanın kelamı. Ben Kim miyim ?

Sevgili Okuyucularım. bu hafta sizlere her şeyi parayla satın alınamayacağını Anlatacağım Tabii ki sizde iyi biliyorsunuz ki para her şeyin ilacı değildir. Fakir insanlar daha çok merhametlidir. Zenginlerin  dışı  bolluk  bereketli olsada içi öyle değildir. Zenginler her şeyi satın alabileceklerini düşünürler.

Sevgili Okuyucularım. bu hafta sizlere her şeyi parayla satın alınamayacağını Anlatacağım Tabii ki sizde iyi biliyorsunuz ki para her şeyin ilacı değildir. Fakir insanlar daha çok merhametlidir. Zenginlerin  dışı  bolluk  bereketli olsada içi öyle değildir. Zenginler her şeyi satın alabileceklerini düşünürler.   Bir tutam sevgiyi satın alabileceklerini düşünürler. Ama değildir. Sevgi saygı satın alınabilecek  bir şey değildir. . Şimdi Sizler için yazdığım yazının konusuna gelelim.  Benim Annem ile  babam ayrı yaşıyorlar. Bense annemle kalıyorum annem her gün sabah işe gider. her akşam geç gelir. Nisanın kelamı. Ben Kim miyim ? Ben ise  Annemi özlerim  Annem çalıştığı için  kendine avuturum . Dadım  bu duruma üzgün olmasına rağmen beni teselli etmeye çalışır. Babamı ise hiç görmedim desem yeridir.çünkü en son gördüğümde tam 5 yaşındaydım. Hatırlamıyorum bile annemi sadece hafta sonları görme şansım oluyor.Evde olduğu günler de kendisi çalışma odasına verir. Odasına  gider karşısındaki koltukta oturup annemi izlerim. Durmadan yazılar yazıp durur. Yüzüme dahi bakmaz. Ben ise bir süre sonra bu sessizlikten sıkılıp kalkıp giderim.Dadım evi temizler.Bense odamdaki oyuncaklara bakar dururum . sıkılıyorum. Oyuncaklarımı da  Dadı mı da sevmiyorum. Ben annemden her gün bir şey isterim daha doğrusu dadıma  söylerim Dadım da annemden ister . Annemde gönderir. Demezler ki bu çocuk neden bu kadar şey istiyor.  Bir konuşalım demezler.Ben her şeyi isterim ama alınan şeyle iki gün bile ilgilenmem.Annem de dadımda bu duruma bir şey demez ve her seferinde alırlar bana.Dadıma seni istemiyorum annemi istiyorum. söylediğimde Kızar bana Annenin işi gücü yok  seninle mi ilgilenecek.Her seferinde bir şeyler istiyorsun annen sana bunları nasıl alıyor biliyormusun? çalışmazsa Peki, Annemin işi gücü ne zaman ben olacağım? (Hiçbir zaman tabiki) annem  işinde daha da iyi olmak ister.Ama olamaz  sonra sinirlenir.Evde bağırıp çağırıp durur.Dadım teseli etmeye çalışır. Annem bir köşede uyuyup kalır sonra Bazen diyorum ki   Annem Tıpkı anne anneme  benziyor. Sinirlendiği zaman onun gibi durmadan  bağırıyor .Ben de odama geçip oyuncaklarıma  sinirlenirim.Ertesi gün annem erkenden işe gider. Akşamları gelmez Keşke derim keşke annem de diğer tüm anneler gibi ev hanımı olsa Fakir olsak ama Gönlümüz bol ve anne şefkatiyle büyüsem. Bu alınan bebekler uçaklar, trenler, oyuncaklar hiçbiri annemin saçımı  okşayıp sevmesinden iki güzel kelimeden daha  değerli  ve önemli değildir. Annem saçımı, sevse,dokunsa, Ama aklına bile gelmiyorumdur. İşinden başka bir şey düşünmüyor. Para her kapıyı açmıyor Ama annem bunu anlamıyor.Bana ilgisi yetersiz… 14'e gireceğim ve bu sene her zamanki gibi zenginliğimiz yok yani iki temizlikçiyi işten çıkardık .Ev büyük olduğu için giderlerimizi karşılayamayacak durumda olduğu için. hizmetçiler gittikten sonra evi boşaltmak zorunda kaldık. Tabii Annem  işlerin neden kötü gidişini   nasıl bu kadar kötü olduğunu Kara kara düşünüp durur.  dadımda  kendisi çıkmak istedi işten.Çünkü yeterli maaş veremiyorduk .   Kadın da dayanamayıp işten çıktı. Tabii o sıra Annem daha da öfkelendi ve iş yerinde de çok sorun yaşadı. Bense yemek falan yapamıyorum. Hiçbir şey bilmiyordum dışarıdan söylemek istesem Annem hemen sinirlenip kızacak diye korkardım.  İşinden de olma korkusu öfkelendirdi, ne yapacaktık şimdi dileğim tutmuş muydu? Evet eğer tuttuysa neden Annem istediğimden daha kötü bir anne oldu Şimdi daha çok üzülüyorum.  dadı da  gitti.Beni  teselli edecek kimsede  kalmadı şimdi annemin derdi başından aşkın oldu.Ben ise bir köşede Kaldım Annem sessiz sessiz  ağlamaya başladı. annemi öyle görmek beni üzüyordu. yanına oturdum  ve ağlamaya başladım.  dedim ki anne galiba Biz de  fakir olduk dedim.Annem de ben fakirleşemem olamaz böyle bir şey dedi. Ben de  dedim ki Anne bu hayatta her şey olur biz de fakir olabiliriz ama  içimiz fakir değildir.Sen yeter ki ümidini  kesme dedim. Annem de Dedi ki evet bu hayatta her şey var ama benim fakirleşmem parasız kalmam. Hayır böyle birşey yok Anladın mı?  beni dedi eline telefonunu alıp birini aradı .Aradığı kişi  amcamdı. Dedi ki acilen paraya ihtiyacım var dedi O da bizi evine  çağırdı. Gittik evine ben oturdum salondaki koltukta.Annemle amcam bahçede konuştular.En fazla yarım saat sonra annemle birlikte geldiler. Amcam varlıklı birisiydi ama güvenilecek bir adam değildi. Anneme  bir çanta dolusu para verdi.  Bir de ev anahtarı verdi. Görüşmek üzere dedikten sonra annemle birlikte yeni eve gittik Orası bizim yeni evimiz miş. Annem dedi Amcamın bir iş yeri var. annem orada geceleri çalışacak para kazanacakmış… Bir hafta sonra annem çalışıyordu. Yine annemi göremiyordum.   gece ben  oturup annemi beklemek istesem beklemiyordum. Çünkü uyuya kalıyorum. Annem de geldiği zaman Direkt odasına gidip uyumuş oluyor annemin Yüzünü Şimdi hiç göremez oldum. ben en son ki anne kokumu 10  yaşındayken aldım o kadar tatlı, huzurlu, resmen cennet bahçesi kokusuydu.Annemi çok özlüyorum. Bir kere sarılıp öpse Dünya benim olurdu.. Gündüzleri çok zor geçiyor. Bir hizmetçi var o da evi temizleyip gider. Bense yemek yapıp yemeye çalışırım. Annem bana yemek hakkında  hiçbir şey öğretmedi. Gerçi bu zamana kadar hiçbir şey öğretmedi.  öyle böyle derken tam 5 sene geçti. Bugün doğum günümdü tam 19 olmuştum. ki derken amcamla annemin bağırışma  sesleri kulağımı tırmaladı.  Odama kadar gelen ses vardı. Kalkar kalkmaz Salona uctum.  Bir de ne duyim  annem bir adamın kafasına 2 tane şampanya şişesi kırmış. Amcam da diyordu ki onu şampanya şişelerini kırmadan önce düşünseydin . Annemi işten çıkarmış amcam. hizmeti de toplanmış. gidecek galiba. amcam evinde anahtarını istedi. Nasıl yani yine mi? fakiriz dedim. İçimden Sonra amca ne oluyor.burada dedim amcam da Annen anlatır tatlım dedi ve hemen evden çıkıyorsunuz dedi anneme dönük bir şekilde. hem de hemen dedi. Sonra amcam evden çıktı bağırıp çağırdı arkasından amcamın   annem.Ben de ne olduğunu bilemedim Sonra telefonum çaldı aldım ve Telefonu açtım arayan avukat .  Efendim dedim. Avukat bey Başınız  sağ olsun dedi. Ben de anlamadım. dedim meğersem .Dedem yani o hiç yüzünü  bile görmedim babamın babası Dedem ölmüş ben de sağol dostlar sağolsun dedim dedikten sonra dedi ki dedeniz bütün mirasını size torununa  bıraktı özel olarak istemiş dedi. Yani mutlumu  olsaydım üzülse miydim bilemedim. . avukat bey gelmeniz gerekiyor dedi. Hemen dedim. Taksiyi aradım annemde  duyunca hemen benimle  gelecek oldu. Elimden telefonu aldı avukatla konuşmak istedi. Ben de İçimden dedim ki biraz önceki bağırıp çağıran kadın şimdi pamuk kesildi. dayanamayıp elindeki Telefonumu alıp ve Anneme dedim.Sen  benimle gelmiyorsun.yeter artık ben de senin yanına gelmiyorum bir daha dedim. Annem de bir çocuk anneden ayrılamaz dedi. Ben de Ben artık büyüdüm çocuk yok karşında, Sen bana hiç anne olmadın ki   Dadım büyüttü beni ben kendi kendime büyüdüm. Sen iş diye koşarken ben seni istiyordum sen iş yemeği Bilmem Ne derken ben oturmuş seni bekliyordum. Sonra uyuya kalıyordum. Geldiğinde direkt odana gidiyordu benim üstümü bile  örtmüyordu. Sen. Bana hiç anne  olmadın ki sen beni hep  hor gördün.Bir anne sevgisini bile vermedin. Sen sadece beni doğurup emzirdin. Şimdi Karşıma geçmiş annelikten bahsediyorsun sen kazanamadın..Anne ne beni, ne işini, ne de parayı bu hayatı  sen  kaybettin. Anne beni bekleme Bu yaştan sonra sana ihtiyacım kalmadı.Küçükken gelecektin bana annelik şefkati verecektin vermedin yüzüme dahi bakmadın sen  hoşça kal dedim. o sırada taksi gelmiş.Annem ağlamaya başladı çektim Kapıya çıktım. Avukata gittim… sevgili okuyucularım. Evet büyük bir insan yazıyor gibi olabilir ama hepsini 15 yaşındaki bir GÜL nisa yazıyor. okuyup beni desteklediğiniz için sonsuz teşekkürlerimi iletmek isterim..