Orta halli bir ailenin kız çocuğuyum Başarılı olmak aileme kendimi kabul ettirmek için tıpkı tüm kız çocukları gibi mücadeleler veriyorum. bir kız çocuğunun erkek çocuklardan ayıranı kız çocuğuna farklı bakılması, bir erkek çocuğu istediği zaman futbol nu oynar geziye çıkar bazen de babasına söyler izin alır izin alırken hiç sorgulanmaz.
gece 11.00 12.00’ye kadar dışarıda Gezer dolaşır gelir tabii Eve geldiğinde annem. oğlum, nereden geliyorsun senin abin dışarıda bir ara da o da gelsin. nerede oldukları çoğu zaman sorgulanmaz Çünkü onlar erkek çocuğu biz annemle Bu konuları çok konuşur tartışırız. Annem sen sus kadıköy escort nasıl konuşuyorsun deyip kestirip atar. çünkü hep bizi korumakla mükellef olan bir görevleri var. hep de öyle oldu benim sınıf arkadaşlarım okul arkadaşlarıma sorduğumda da aynı konularda şikayetçi aynı konularda esenyurt escort üzüldüklerini söylüyorlar. birgün karar verdim Babamla bu konuyu konuşacaktım bir kahvaltıda bütün kardeşlerim otururken Hatta günlerde galiba Pazar Günüydü Babama dedim ki Baba Bugün biz
kız arkadaşlarımızla bir eğlence yapacağız bir kutlama yapacağız bir doğum günü kutlayacağız müsaden olursa bugün biraz geç geleceğim. kim arkadaşların sorgusuna başlandı, ya dedim arkadaşlar yani benim kız arkadaşımın doğum günü var tüm arkadaşlarım ile eğlence yapacağız..yer neresi nerede yapacaksınız Ablan da seninle gelsin gelebilir mi yok gelsin emir. üzüldüm kızdım dedim ki abim olsaydım yada erkek kardeşim olsaydım bunu sorgularmıydın. hayır hayır..çok dolmuş üzülmüştüm bu kadar da olmaz. Babama dedim neden mesele kız çocuğu olduğum için mi ? Bizler hep böyle ikinci ailede muamele görüyoruz.. babam. kendine göre haklı olduğunu iddia etmeye başladı işte kız çocuğudur İşte birisi onu Yanlış yola götürür birisi birisi hem birileri bizi kötü yola götürüyor. benim aklım yok değilmi Baba dedim odama çıkmak istedim müsade vermedi otur dinle. sen bir kız çocuğusun eğlence de ne işin olur o kıza söyle evin de yapsın sen de Aplan ile git erken dön. Hayret dedim ya yeter dedim.Baba benim abimin sevgilisi var sevgilisini tanıyorum güldü Ben de tanıyorum dedi, ama Abim daha önce bir Başka kızla da geziyordu o kızı da tanıyorum Hatta bazen beni götürür Birlikte pastanede dondurma yedirir di ondan ayrıldı şimdi başka kız arkadaşı var o kız arkadaşının da bir babası annesi ailesi vardı peki sen hiç sordunmu Abimi Sorguladın gezip tozduğu kız nerede neden ayrıldı. o kız çocuğu onun duyguları düşünceleri yok mu diye hiç sorguladınız mı,, sorgulamadınız niye Çünkü o erkek Peki benim bir sevgilim olsa bir sevgilimden ayrılmış olsam demeye kalkmadan babam hemen hiddetlendi Sen ne diyorsun böyle bir şey nasıl düşünürsün. İşte o zaman anladım biz Kızlara öyle güven yok aile Benim geleceğimi düşünür babam annem düşünür kararı onlar verirler. okarar benim geleceğim olur kendi doğrularım onların umurunda değil. böyle olunca kendime bir yol çizdim dedimki o zaman kendinle meşgul ol. ve işte bugünkü gibi oluyorum.önce günlük olarak kullandığım günlüklerim vardı yani her gün yazı yazardım şiir yazardım.kendim bir site açıp orada yazı yazabilir miyim diye düşündüm en azın da takma bir isim ile kendimi anlatırdım. fakat maddi imkansızlıklar vs bir çok sebeb,biz kız arkadaşlarımız okul da dertleşir birbirimize anlatırız.onların yaşantıları da benden farklı değil zaten.görüşüyoruz Bu konuları konuşuyoruz içimizde çok az kız çocuğu ailesinin güvenini almış Hatta ailesi ona hiçbir şey söylemiyor tamamen serbest olan kız çocukları yani arkadaşlarımız da var. konuları çok düşünüyorum ne yapmam lazım ki ailemi ikna edeyim diye ama başaramadım. bir gün televizyon izlerken. bir pedagog öğretmenle ailenin içerisindeki bulunan çocukların problemlerini konuşuyor pür dikkat dinledim. kız çocuklarının çok akıllı olduklarını erkeklerden daha çok bilgili olduğumu başarılı olduklarını anlattı ama bunların kendi başarıları için yapmak istediklerini bir türlü ailelerine kabul ettiremedik lerinden dolayı önlerinin kapandığını sevgiden mahrum olduklarını Güvensizliğin kendilerine yansıdığını ve bundan dolayı da Türk aile yapısının içinde kadının yerini farklı olduğunu hep çocuklarımıza komşularımızı çevre ve mahalle baskısı, peki bununla nasıl mücade edilir diye sorulann soruya verdiği cevap can kulağı ile dinledim. kitap okuması,günlük bazen birikimlerini Yazmalarını tavsiye etti ben o zamana kadar böyle bir şey düşünmüyordum.. kitapta okumuyordum ve ilk bir kitap aldım okudum Sonra bir daha bir daha derken 30 kitan kadar oldu, ajanda aldım kendime ve yazmaya başladım artık içimi defterni sayfalarına döküyordum Böylece en azından kendimle dertleşiyordum.ben bunları yaparken İnanır mısınız varlığımın ve yokluğumun belli olmadığını da öğreniyorum. hayatın akışının seyrini de değişe bileceğini görüyordum.Gerçekten de aile ve mahalle baskısı bizi çıkmazlara sokuyordu Ajandaya yazdığım yazıları sonra çevirip okuduğum da bunları nasıl yazmışım diye düşünüyorum. demek ki İnsan isterse duygularını o an yansıtıyor sonra o duyguları unutuyor tekrar farklı tekrar tekrar hep oluyor. Bir gün Babam kızın postanede bir paketimiz gelmiş yarın alır mısın diye bir kağıt parçası verdi bana, itiraz etme hakkımızda yok bildiğim içintamam Baba alırım. postanede Beklerken karşıda LET ekran gördüm www.tvakd.com açılımı Akdeniz TV Dönen yazı Benide telefon siteye girdim baktım bir internet televizyonu,çocuk çizgi filmi Ve tekrar edilen bir çizgi film baktım Orada biraz araştırdım orada birkaç Yazı Gördüm acaba buraya bir yazı yazabilir miyim diye düşündüm telefon numarasını aldım ve orada aracık ta aradım. bir yazı yazmak istiyorum şiir gönder sem yayınlarmısınız. Bunun için yardımcı olur musunuz.Hatta 6 aydır yazı yazdığımı da söyledim O da sanki sesim kalın gibiyim böyle bayan gibi herhalde baktı bana öyle yani köşe yazsınlar köşe yazarım olmak istiyorsun diye sordu birine öyle ama hiç kötü değilim içimi duygularımı düşüncelerimi paylaşmak istiyorum toplumla biraz da Dertleşmek istiyorum toplumdan diye söyledim Bana dedi ki buyur gelin o zaman konuşalım Şimdi zamanım yok eee bir paket aldım postanede Babam beni arar ailem sorar çünkü bir saat değil ya onun için kusura bakmayın ama ben bu WhatsApp’a yani sizin telefon numaranızda bir yazı göndereceğim Kesin yayınlarsanız sevinirim dedim ve Telefonu kapattım hemen gittin düşündüm nasıl bir yazı yazayım diye düşündüm gerçekten de ikide bir giriyorum internet sitesine Aslında böyle çok haber de yok işte 23 Nisan kutlaması gibi 19 Mayıs kutlamaları Akdeniz bölgesinde veya Mersin’de birkaç haberin dışında bir şey yok Ama olsun bir yerde başlamalıyım diye düşündüm ve aldım kalemi elime Daha doğrusu telefonu aldım elime yazmaya başladım bu çıktı sonuçta ve benim için bir başlangıç Belki ileride uğrar benimle konuşan Beyefendiyi görür tanışın Bu Benim İlk yazdığım belki bazı yerlerde bir eksiklikler olabilir kendimi ifade ederken zorlanmış olabilirim çünkü o baskı üstümüzde olduğu müddetçe kendi yönümüzü pusulamızı tayin Etme hakkına sahip olmadığımız Için bu yazıyı yazarken gizli yazdığım için de kendimi de suçluyorum fakat bir yerde başlamalıyız başlamalıyım diye de düşünüyorum En azından kendi defterimle dertleşirken şimdi genele hitap eden belki birkaç Yüz kişinin okuyabileceği belki de 3 kişinin okuyacağı hiç önemli değil Tamamen benim dışımda cereyan eden bir toplumu tanıyacağım tanışacağım okulda çok başarılıyım geleceğim de umutluyum fakat mutlu değilim işte asıl mesele de bu demek ki çok başarılı olan bir insanın mutlu olabilmesi diye bir kaide yokmuş şu anda liseyi 2 sınıfta daha sonra üniversite yıllarına varıncaya kadar belki devamlı yazı yazacağım ama mutlaka yazacağım Çünkü konuşmak yetmiyor Onun için yazacağım beni okusunlar birbirimizi tanıyalım ve en azından birileriyle tanışmak dertleşmek gerekir diye düşünüyorum Tabii alttaki yorumlar nasıl gelir Bunu yayınlayan yorumları yansıttırma anlatırım onu bilemem şimdilik Hakkıma ismim ama üniversiteye başladım ilk günü kendi ismimle bu site kalırsa yazacağıma söz veriyorum Belki de fotoğrafınla birlikte korkusuzca Ben bugün diyeceğim ve hatta Babam Ve anneme de kaç 2 yıl veya üç yıldır Bak burada ben yazı yazıyorum Bu benim.Belki siteye girip haberleri okuyacak babam ve kardeşlerim benim bazı yazılarımla karşılaşacaklar inanıyorum ki ne güzel yazı yazmış diyecekler Fakat ben olduğumu bilmeyecekler Hiç düşündük mü Neden onun için biz biz olmalıyız Biz kendimiz olmalıyız konuşmalıyız yapmalıyız bozmalıyız kızmalıyız tekrar Ama tekrar yapmalıyız Çünkü hayat devam ediyor Dün benim annem de benim yaşlarımda bir kızdı o günkü yaşlardaki bulunan kadınlarımızın Mahalle baskısı yine vardı belki daha çoktu bugün elimizdeki vasıtalarla birilerine ulaşabiliyoruz onlar onu yapmıyorlardı bir komşuya bile giderken izin istediklerini ve dakik olarak gidip gelmeleri gerektiğini söylerdi annem o zaman bakmalıyız baktığımızı görmeliyiz Bu ilk yazın yayınlanırsa başta Akdeniz TV yetkililerine teşekkür ederim. Eğer yıllar geçip yazılarıma devam edersem de bir gün farklı bir kitap yazma fırsatını bulursam bugün ailenin yaptığı Baskıdan dolayı Mahalle baskısını yapan Komşulardan dolayı onlara teşekkür edeceğim sebebi onlara inat var oldum ve buralara kadar geldim. herkese tüm mücadele eden Yaşıtlarıma selam olsun. Mücadeleye devam.
![]()
News
