1

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

GÖNÜL MESULIYETI

yaşadığı şeyler öğretir insana hayatı  her biri birer tecrübedir aslında ancak hiçbir yaşında tam değildir insan ta ki ölünceye kadar. Bu geçen süre boyunca kimi zaman ağlarlar, kimi zaman gülerler, kimi zaman tedirginlerdir, kimi zaman ise güçlü. Birçok duygu yaşar insan ömrü boyunca ve birçok mevsim geçirir lâkin hepsi bir dahaki sefere daha güçlü olmak içindir. Her insanın ağacı vardır kalbinin köşesinde bir yerlerde çiçeklendirmeye çalıştığı, kuruyup kalmasın diye sürekli suladığı. İnsan uğraştıkça, direndikçe hep çiçek açar bu ağaç, ister kış olsun isterse yaz. Lakin pes ettiği, duraksadığı anda birer birer dökülür çiçekleri, daha sonra sıra yapraklardadır, yemyeşil yapraklar yavaş yavaş rengini kaybetmeye başlar ve hepsi sadece birer hiçliğe dönüşür. Bu işin sonunda ise her şey kurumuş dallardan ibaretti. Peki ya kurumuş dalları kim ne yapacaktı?
Yalnızca oduncunun işine yarardı. Sonunda hiçlikten de geriye kalan derin bir sessizlikti, çok şey anlatırdı ama sadece anlayana. Sessizlik düşünmek için bir fırsat veriyordu insana ve insan ise her zaman düşünmek ile mükellefti. Düşündükçe ayaklanacak, ayaklandıkça ağacını tekrar yeşertecekti. Her şey sadece bundan ibaretti ve o ağacı canlı tutmak bir ömrüne mâl olmuştu insanın. Kimi zaman kuruyup kalmıştı ağaç, kimi zaman yemyeşildi, kimi zaman capcanlı, renk renk çiçekleri vardı ağacın, kimi zaman ise tek tek dökülmüştü çiçekleri. Ağacın mesuliyeti insanoğlundaydı .ömrünün sonunda hesabı sorulacaktı ağacın. Benimde ağaç artık yeşermeyecek, dalları bile kırıldı dediğim zamanda gönlümün yağmurları yağdı bahçemin üzerine. Dışarıdan bakıldığında ağlıyordum aslında, kendimi yıpratıyordum ama Allah görüyordu ya gönlümde açılan yara ağacımın hatta ağaçlarımın tekrardan toprağa tutunmasına vesile olacaktı. Yeniden yeşeriyordu ağacım, yeniden renk renk çiçekler açıyordu ama aylardan ekimdi ve ben o gün öğrendim ki hiçbir şey imkânsız değildi. Her ağaç er geç çiçek açabilirdi yeniden ve her umut tekrar yeşerebilirdi. Ancak bu yalnızca gönül temizliğinden ibaretti. Gönlü temiz olanın hikâyesi er yada geç mutlu biterdi.
Gönlündeki ağacı yeşil tutmak için ömrünü feda eden herkese…